De Ethiopische Revolutie van 1974: Een Volk in Opstand tegen Keizerlijke Tyrannie en Feodale Onderdrukking

Het jaar 1974 staat gegrift in de geschiedenis van Ethiopië als het jaar van een radicale transformatie. De Ethiopische Revolutie, een tumultueuze periode van sociale onrust, politieke omwenteling en gewelddadige confrontaties, markeerde het einde van de eeuwenoude keizerlijke dynastie en de geboorte van een socialistische staat. Deze gebeurtenis, die ruim twee jaar duurde, liet een blijvende indruk achter op Ethiopië en heeft tot op de dag van vandaag politieke, sociale en economische consequenties.

De revolutionaire geesten ontstonden uit een cocktail van diepgewortelde grieven. De bevolking kampte met armoede, hongersnood en gebrek aan toegang tot basisvoorzieningen. De keizerlijke elite leefde in weelderige luxe, terwijl de massa’s worselden onder de zware last van feodale verplichtingen en belastingdruk.

De directe oorzaak van de revolutie was een scherpe hongersnood in 1973. Deze catastrofale gebeurtenis onthulde de zwakheden van het regime en wakkerde de publieke woede aan. Studenten, arbeiders en boeren begonnen zich te organiseren en eisten hervormingen.

De revolutie begon met een reeks demonstraties en stakingen in de hoofdstad Addis Ababa. Deze protesten werden bloedig neergeslagen door de keizerlijke garde, maar vuurden de opstand alleen maar aan.

In september 1974 grepen militaire officieren onder leiding van generaal Mengistu Haile Mariam de macht over. De laatste keizer, Hailé Selassié I, werd gevangengenomen en kwam in 1975 om het leven.

De Derg, een revolutionaire militaire junta die “raad” betekende, nam het heft in handen en beloofde een nieuw Ethiopië te bouwen, gebaseerd op socialistische principes van gelijkheid en rechtvaardigheid. De Derg voerde een aantal hervormingen door:

• Landhervorming: Het systeem van landbezit werd afgeschaft en grond werd verdeeld onder boeren.
• Nationalisatie: Privé-ondernemingen werden genationaliseerd, waaronder banken, verzekeringsmaatschappijen en industrieën.
• Emancipatie: Vrouwen kregen meer rechten en konden beter participeren in het publieke leven.

De revolutie had echter ook een donkere kant. De Derg was verantwoordelijk voor systematische mensenrechtenschendingen. Duizenden mensen, waaronder tegenstanders van de Derg en vermeende “vijanden van de staat”, werden gevangengenomen, gefoltereerd en gedood.

De “Rode Terreur,” zoals deze periode bekend kwam te staan, duurt tot 1978, toen een einde kwam aan de grote zuiveringen. De revolutie had een catastrofale impact op de Ethiopische economie. De nationalisatie van bedrijven leidde tot inefficiëntie en een gebrek aan investeringen.

De Derg verloor geleidelijk de steun van het volk, terwijl de economische crisis zich uitbreidde. In 1991 werd de Derg ten val gebracht door een coalitie van rebellen groepen.

Gevolgen van de Ethiopische Revolutie:

De Ethiopische Revolutie was een complexe en turbulente gebeurtenis met zowel positieve als negatieve consequenties.

Terwijl de revolutie leidde tot sociale veranderingen en de afschaffing van het feodale systeem, had de Derg ook een vernietigende invloed op Ethiopië door mensenrechten te schenden en de economie te verwoesten. De erfenis van de revolutie blijft tot op de dag van vandaag zichtbaar in de politieke en sociale structuur van Ethiopië.